Belki ak düştü saçlarına Belki sevmekten yorgunsun Sevgiden yoksun Belki eski bir plakla Maziye yanıyorsun Haklısın hayat eskisi kadar Avans vermiyor Kaçar adım yaşamaktan bıkkınsın Umutların gülmüyor artık yüzüne Fallarda bile çıkmaz oldu mutluluk Ömür geçip gidiyor mu Neresinden yakalasak hayatı Biliyorum artık senden boş verdin Bıraktın kendini Hiç kimse anlamadı seni Sevemedi olduğun gibi Denize bırakılmış istiridyedeki inci tanesi Ve anasından ayrılmış bir çok kadar yalnızsın Oysa ne umutların vardı senin ne hayallerin Kimselerin göremediği düşlerin vardı hani Onları hangi zalim sevgilide bıraktın Bak genç yaşında ak düştü saçlarına Yorgunsun sevmekten sevgiden yoksun Hayli zaman oldu sesini duymayalı Gizli gizli mektup yazmayalı çok oldu Kapanmış bir telefon kaldı yasakların Ve sevinçlerin pişmanlığın zaman zaman Yarım yamalak yaşanmışlığın Herşeye rağmen sevmek güzeldi Güzeldi dalıp dalıp gitmek uzaklara Umudetmek, beklemek çok güzeldi Hiç kimseye güvenmiyorsun artık Kimseye dönemezsin sırtını Oysa ne çok dostun vardı senin Ne çok arkadaşın Gecelerce gezdiğin sabahladığın Çare aradığın dertlerine Hani elli gram beyaz leblebiyle İki kişi bir büyüğü devirdiğiniz Dostun vardı senin arkadaşın ve Paran vardı paylaştığın Şimdi gücüne gidiyor aranıp sorulmamak Bir selam bile gönderenin yok Hep yollarda gözlerin artık bekleme Herkes yarı yolda koyupta gitti seni Çok geç anladın yalan olduğunu sevmelerin Sevilmeninse bir talan Görmek istemedin sırtındaki hançeri Koynundaki yılanı besledin Kendini kandırdın hep İhanetin yağmuruyla ıslandın Kimse farketmese de erken yaşlandın Şimdi uzaklarda hüzzam bir şarkıdır Seni ağlatan yalnızlığın kıyısında Ve eski fotoğraflar Yazık çok geç artık Maziye bir bakıver neler neler bıraktık Ak düştü saçlarına Sevmekten orgunsun Sevgiden yoksun Şimdi eski bir plakla geçmişe yanıyorsun |